
Nadat in 2014 De St. Vitusparochie het landje aan de Kerklaan in Blaricum voor een symbolisch bedrag aan de Blaricumse imkersvereniging in gebruik had gegeven werd er een aantal jaren een ‘bijenweide’ ingezaaid.

Twee jaar later besloot de Imkersvereniging in plaats van het jaarlijks inzaaien van een mengsel van bloemenzaden een echte bijentuin aan te leggen. Jan meldde zich voor aanleg en onderhoud en plaatste er kasten van zijn imkerij ‘de immentuin’.
Na een schuchter begin ging het na enkele jaren wat op een tuin lijken en bood de Gemeente aan om langs de scheiding met het parkeerterrein van het gemeentehuis een rij kleine appelboompjes te planten. Op een boomplantdag in Maart werd hier door groep 8 van de Barnardusschool aan meegewerkt. Bovendien werden we verrast met twee grote hoogstambomen, een appel en een peer.
We maakten een inventarisatie van de eenjarige en vaste planten die spontaan een plekje hadden gevonden. Planten die op ons arme Gooische zand voldoende van hun gading kunnen vinden om zich zonder hulp te kunnen ontwikkelen. Wat leek er meer voor de hand te liggen dan deze planten hun plaats te gunnen in de ‘aanleg’ van onze bijentuin. Zo werd er gekozen voor sierplanten die zich laten combineren met deze ‘autochtone’ bewoners en tevens op de belangstelling van bijen en andere insecten kunnen rekenen.
Bloeiende bomen in lanen en straten zijn voor insecten vaak aantrekkelijk als voedingsbron. De lindes, zoals langs de Kerklaan zijn hiervan een sprekend voorbeeld, net als de Robinia of pseudo accacia en verschillende esdoorn soorten, sierappels en kersen. De meer in tuinen passende ‘bijenboom’ tetradium daniëlli, de ‘honingboom’ sophora japonica, en de struikvormige ‘zeven zonnen boom’ Heptacodium miconioides hebben in de st. Vitustuin een plek gekregen. Ook de zo algemeen in het ‘bosplantsoen’ voorkomende vuilboom Rhamnus frangula, ook wel sporkehout genoemd, is voor veel insecten aantrekkelijk. In de tuin zijn er een dertigtal aangeplant als een toekomstige windsingel. Van Mei tot en met september is het een welkome bron van nectar en stuifmeel.

Van de twee paardenkastanjes Aesculus hippocastanum , laatste overblijfselen van het schoolplein van de oude Bernardusschool hebben we de mooiste met veel compost en liefdevolle zorg kunnen behouden, de andere heeft ondanks onze zorg enkele jaren geleden de kroon moeten buigen voor een zomerstorm. Dankzij de inzet van een aantal leden van de vereniging kon er snel worden opgeruimd. De versnipperde resten zijn gecomposteerd en als voeding aan de bodem teruggegeven. Enkele resterende delen van de stam worden nu door paddestoelen verteerd wat op zich ook een heel interessant proces is om te volgen.

Ieder jaar wordt het assortiment tuinplanten wat vergroot. Van de soorten die zich snel vermeerderen worden stukken afgenomen voor de beplanting van andere bijenschansen van de Imkersvereniging. Deze heeft zich inmiddels omgedoopt tot Imkers Gooi & Eemland (zie www. imkersgooieneemland.nl)
Een echte Parijse straatbank!
Voor de St. Vitustuin; gekregen van een Buurtbewoner als blijk van waardering.

insectenvreugde in de nazomer, eind augustus.
In de loop van het komende seizoen (2021) wordt deze bladzijde verder met foto’s van de tuin uitgebreid.

jonge oeveraanplant bij de vijver.


Dit was in juli, toen verlekkerden de bijen zich aan thijm en marjolijn
